Niewielka, barwnie napisana
książka Roberta Haugena, autora znanego polskiemu czytelnikowi podręcznika Teoria
nowoczesnego inwestowania, stanie się prawdopodobnie jedną z najważniejszych w tym
dziesięcioleciu publikacji na temat teorii finansów. Haugen rzuca tu wyzwanie
przedstawicielom klasycznego paradygmatu analizy ilościowej, podważając hipotezę
efektywności rynku.
Wywód Haugena jest trudny do
podważenia, ponieważ posługuje się on ulubioną bronią swoich adwersarzy: dobrze
udokumentowanymi badaniami empirycznymi. Niezwykle cenne jest w tej książce to, że
wykrywszy zasadniczą nieefektywność rynku objawiającą się w cyklicznej
nadreaktywności, Haugen pokazuje, jak drobny inwestor może ją wykorzystać w
długoterminowej strategii inwestycyjnej. Każdy specjalista od zarządzania portfelem, który
przeczyta te książkę, będzie zmuszony do gruntownego przemyślenia stosowanych metod.
Haugen powołuje się na
znane już od jakiegoś czasu wyniki badań E. Famy i K. Frencha, którzy analizowali
stopy zwrotu z grup akcji o różnych wielkościach współczynnika wartości księgowej
do rynkowej. Z badań tych wynika jednoznacznie, że akcje nieefektownych spółek o
niskim poziomie ryzyka dają wyższe stopy zwrotu niż tak zwane spółki wzrostowe, po których
- z racji wysokiego ryzyka właśnie - rynek spodziewa się wysokich stóp zwrotu. To
jednak zaledwie pierwszy krok w procesie dekonstrukcji obiegowych tez współczesnej
teorii portfelowej.