|
||
podział tematyczny • wydawnictwa anglojęzyczne podział tematyczny Newsletter: • Zamów informacje o nowościach z wybranego tematu Informacje: • sposoby płatności i dostawy • kontakt • Cookies na stronie • Regulamin zakupów Szukasz książki? Pomożemy Ci! Zadzwoń 512 994 090 Napisz poczta@ksiazki24h.pl |
BEZPIECZEŃSTWO TERYTORIUM POPULACJAFOUCAULT M.wydawnictwo: PWN , rok wydania 2019, wydanie Icena netto: Bezpieczeństwo, terytorium, populacja, VII tom wykładów Foucaulta w College de France to historia nowożytnych społeczeństw z perspektywy naczelnego pojęcia „rządomyślności”, które określa myślenie jako coś, czym się zarządza. Autor analizuje rozwój praktyk dyspcyplinujących i proces etatyzacji przemocy, powstanie „populacji” i polityki bezpieczeństwa. To także historia narodzin liberalizmu i towarzyszącej mu, jako efekt i narzędzie, biowładzy. Autor sięga w opisie aż do przemian społeczeństwa feudalnego w zbiorowości nowożytne. Rozważaniom historyczno-społecznym towarzyszy wątek filozoficzny: dzieje prawdy i jej produkcji. Wykład obejmuje najważniejsze pojęcia Foucaltowskie, a na całym świecie należy do kanonu lektur. Trudno przecenić znaczenie wykładów Foucaulta –zarówno koncepcyjnie, jak faktograficznie tom VII to niezbędny element wykształcenia współczesnego badacza nauk społecznych. Michel Foucault(1926–1984); francuski filozof i historyk; jedna z najważniejszych postaci świata nauki w powojennej Francji. Od 1970 roku profesor College de France. Stosując metodę strukturalną badał związki zachodzące między wiedzą a władzą. Jego słynne wykłady ukazują się do dziś, wzbudzając wielkie zainteresowanie. Za pomocą metody strukturalnej, zachowując perspektywę historyczną, badał relacje między władzą a językiem i sposobem poznawania czy wytwarzania wiedzy, czyli różnych dyskursów. Analizował zależności między dyskursami nauki i instytucji społecznych (szpitali, więzień, szkół), a konkretnymi praktykami społecznymi w różnych epokach. Według Foucaulta każda epoka ma właściwe sobie „pole epistemologiczne”, związane ściśle z językiem i wytwarzające różne rodzaje „dyskursów”. Człowiek jest nie tyle podmiotem, co miejscem realizacji dyskursu. Foucault wykazywał zależność dyskursu naukowego w kształtujących się od XVII i XVIII wieku naukach społecznych oraz dyskursu stosowanego w psychiatrii, medycynie klinicznej, więziennictwie, od konkretnych „praktyk” językowych i społecznych, których stawką jest dominacja. Z pietyzmem odnosił się do świadectw historycznych, szczególnie dotyczących życia codziennego. Autor dzieł: Historia szaleństwa w dobie klasycyzmu (1961, wydanie polskie 1987), Naissance de la clinique (1963), Les mots et les choses (1966), Archeologia wiedzy (1969, wydanie polskie 1977), Nadzorować i karać (1975), Historia seksualności (t. 1–3, 1976–84) oraz cykl wykładów w College de France. OD TŁUMACZA Wykład z 11 STYCZNIA 1978
|
