Co łączy rzeź w Darfurze z huraganem Katrina? Każda klęska żywiołowa
jest też katastrofą społeczną. Powódź czy tsunami zrywają nie tylko mosty, ale i
ludzkie więzi. Burzą domy i strukturę społeczną. Przynoszą chaos i napędzają
przemoc – grabieże, wypędzenia, a nawet ludobójstwa.
Wojny klimatyczne Haralda Welzera to błyskotliwa diagnoza znanych, lecz
nierozumianych konfliktów, w Jugosławii, Ruandzie czy Darfurze. Czystki etniczne,
dyskryminacja rasowa i plemienne potyczki to konsekwencje walki o przestrzeń, ziemię,
wodę i inne zasoby naturalne. Są one częścią historii Zachodu i jego modernizacji –
raczej normą niż patologią epoki nowoczesnej.
Konfliktom sprzyja globalne ocieplenie, efekt rozwoju przemysłowego
najbogatszych państw. Kiedyś Południe, obiekt wyzysku i kolonizacji, umożliwiło
dobrobyt Północy. Dziś ponosi największe koszty zmiany klimatu – dawna
niesprawiedliwość powraca w nowej formie. Jeśli natychmiast nie podejmiemy działań,
wojny klimatyczne ogarną cały świat.
W kwestii, o której w książce Welzera mowa, pytanie „komu bije dzwon?” jest
pozbawione sensu. W książce tej idzie bowiem o to, czytelnika przekonać, że w
zrozumieniu, iż dzwon alarmowy bije ludzkości, a nie któremuś z obozów warownych, na
jakie się dziś rozpada, tkwi jedyna szansa ratunku tejże ludzkości przed losem
lemingów.
Zygmunt Bauman
Spis treści:
Przedmowa do polskiego wydania: Zygmunt Bauman, Panika wśród pasożytów,
czyli komu bije dzwon.
Podziękowania
Przedmowa: Statek na pustyni. Przeszłość i przyszłość przemocy
1 Konflikty klimatyczne
2 Globalne ocieplenie i katastrofy społeczne
3 Zmiana klimatu
4 Zabijanie wczoraj
5 Zabijanie dziś. Ekobójstwa
6 Zabijanie jutro
7 Zmiana ludzi w zmienionych rzeczywistościach
8 Renesans starych konfliktów: wiara, klasy, zasoby i erozja demokracji
9 Więcej przemocy
10 Co można zrobić, a czego nie I
11 Co można zrobić, a czego nie II
Przypisy
Bibliografia
Indeks
Indeks osobowy
280 stron, A5, oprawa miękka
