cena netto + 5% vat.
W książce poruszono fundamentalną kwestię obecności metafor w
tekstach naukowych poświęconych mediom, mediasferze, mediamorfozie.
Obok trzech głównych bohaterów prowadzonych w niej rozważań: Jeana
Baudrillarda, Marshalla McLuhana i Evinga Goffmana uwzględniono także teksty m.in.:
Derricka de Kerckhove’a, Johna Urry’ego, Deana MacCannella, a także innych badaczy,
którzy nawiązują do trzech wymienionych w tytule klasyków. Okazuje się, że
specyficzne - dla każdego z przywoływanych autorów – metafory, determinują obraz
świata mediów, który wyłania się z ich tekstów. Metafory medialne przenikają także
do języka potocznego i dziennikarskiego.
Spis treści:
Wprowadzenie.
Metafory w dyskursie medioznawczym
Część pierwsza
Prekursorzy
i „klasycy”
Rozdział 1. Twórcze
metafory medialne. Zarys problemu w ujęciu kognitywno –kulturowym na przykładzie
teorii Jeana Baudrillarda
Rozdział 2. Macluhanizm
czy nowa wizja świata?
Rozdział 3. Erving
Goffman jako teoretyk mediów.
Rola metafory
dramaturgicznejw portretowaniu współczesnych
Zjawisk kulturowo
-społecznych
Część druga
Konteksty
i kontynuacje
Rozdział 4.
Netokracja wobec literatury
Rozdział 5.
John Urry: doświadczenie wizualne.
Między MacCannellem a
Baudrillardem
Rozdział 6.
Między reprezentacją a symulacją.
Metafory mediacji
Zakończenie. Perspektywy
dalszych badań nad twórczą metaforą medialną w ujęciu kognitywno-kulturowym
Bibliografia
Słownik
najważniejszych pojęć
Indeks nazwisk
296 stron, oprawa miękka