Moim celem jest teoria umożliwiająca obserwację – obserwację
wyspecjalizowaną, której uwaga obejmuje wszystkie zakresy i poziomy. Organizacja
społeczna jest nieuporządkowana i oporna, bardziej przypomina bałagan, aniżeli
kryształ […]. Nie ma tu żadnego schludnego atomu ani świata o jasnej i czytelnej
konstrukcji, a jedynie skomplikowane warstwy i długie sznury, które ulegają reptacji
niczym w polimerowej mazi. Tak więc moje podejście kwestionuje zdroworozsądkowe
konstrukty osoby i społeczeństwa, aby wychwycić samopodobieństwo organizacji
społecznej, zgodnie z którym podobne procesy zachodzą wciąż na nowo na przestrzeni
różnych poziomów i zakresów.
(fragment książki, s. 29)
Spis treści:
Elżbieta Hałas, Sieci społeczne i znaczenia: Harrisona C. White’a teoria proces?
socjokulturowych
Radosław Sojak, Zobaczyć rż?orodność – styl badawczy Harrisona C. White’a
Harrison C. White, Jorge Fontdevila, Maria Pilar Opazo, Znaczenia z przeskoków. Wstęp do
wydania polskiego
Podziękowania
Prolog: Przegląd tematyki
Horyzonty
Poziomy
Wskazówki od i w stronę lingwistyki
Kontekstualizacja kontekstów
Co robić i jak
Rozdział 1: TOŻSAMOŚCI DĄŻĄ DO KONTROLI
(wspłópraca: Anna Mitschele i Frederic Godart)
Tożsamości poszukują oparcia celem uzyskania kontroli wśród chaosu, poprzez
wsparcie społeczne, generując w ten sposób znaczenie.
1.1. Tożsamości wynikające ze zdarzeń w kontekście
1.2. Plac zabaw jako ilustracja
1.3. Kontrola i jej strukturalna równoważność
1.4. Siećdomy, sieci i dyscypliny
1.5. Ogólny zarys: Tożsamości wynikające z niedopasowań w obrębie kontekstów
kontroli
1.6. Znaczenia biorą się z przeskoków: naukowi prekursorzy
1.7. Kultura podczas zabawy i podczas nieprzewidzianych wypadków?
1.8. Rzucenie wyzwania obu ekstremom
1.9. Kontrola a przestrzeń społeczna: naukowi prekursorzy
1.10. Dokąd zmierzać
Rozdział 2: SIECI I OPOWIEŚCI
(współpraca: Haiko Lietz i Sabine Wuerkner)
Opowieści zaznaczają więzi w obrębie wyłaniających się sieci.
2.1. Wyłanianie się i prześledzenia
2.1.1. Polaryzacja polityczna poprzez sieć staccato
2.1.2. Prześledzenia w obrębie Małego Świata
2.1.3. Populacja sieci jako proces
2.2. Jak więzi i opowieści przeplatają się w sieciach
2.2.1. Opowieści i więzi
2.2.2. Siatka: sytuacyjna czy wpisana?
2.2.3. Siatka: ogólna czy wyspecjalizowana?
2.2.4. Źródło i różnorodność w opowieściach
2.2.5. Repertuary dla opowieścio-więzi
2.2.6. Inne drogi do typów opowieści
2.2.7. Więzi okrężne oraz przechodniość
2.3. Sieci sortują się w typy więzi
2.3.1. Przyłączanie i odłączanie
2.3.2. Dynamiki kontroli
2.3.3. Triady MAN oraz inne podsieci
2.3.4. Umieszczanie w czasach społecznych poprzez opowieści
2.4. W jaki sposób jest to istotne
2.4.1. Profile Rapoporta
2.4.2. Więzi Granovettera i więzi średnie
2.4.3. Spędzanie czasu w zespołach
2.4.4. Stratyfikacja
2.4.5 Więzi i jaźnie
2.4.6. Współczesne bycie osobą
2.5. Modelowanie wyłaniania się nowych poziomów
2.5.1. Kliki i katsieci
2.5.2. Równoważność strukturalna oraz komplementarność
2.5.3. Blokmodelowanie
2.5.4. Role i pozycje w życiu codziennym, wyłaniające się z blokmodeli
2.6. Kompromisy dotyczące niepewności
2.6.1. Niejednoznaczność a pokrętność
2.6.2. Dyfuzja
Rozdział 3: TRZY DYSCYPLINY
(współpraca: Rozlyn Redd i Don Steiny)
Zdroworozsądkowe ilustracje prowadzą do trzech prototypów
3.1. Wyłanianie się
3.1.1. Porządek oceniania a narratyw
3.1.2. Dynamiki więzi a dyscypliny
3.1.3. Inne perspektywy
3.1.4. Niepewność jest kształtowana przez odłączanie oraz przygodności
3.2. Wbudowywanie
3.2.1. Wbudowywanie z odłączaniem
3.2.2. Wbudowanie w środowisko operacyjne
3.2.3. Inwolucja, zróżnicowanie i zależność
3.3. Interfejsy
3.3.1. Zwierzchność a tożsamości
3.3.2. Rynek produkcyjny i porządek jakości
3.3.3. Wbudowywanie profilu
3.3.4. Inne przykłady i profile kontroli
3.4. Rady
3.4.1. Mediacja poprzez prestiż
3.4.2. Frakcje i autokracja
3.4.3. Praktyka prawnicza Lazegi
3.4.4. Niejednoznaczność w dyscyplinach o charakterze rady
3.5. Areny
3.5.1. Taneczny wieczorek zapoznawczy
3.5.2. Gibson o przejmowaniu głosu w dyskusji
3.5.3. Rynki o charakterze areny i rynki produkcyjne
3.5.4. Sława i przypadek
3.5.5. Areny jako puryfikatory
3.5.6. Niejednoznaczność a luz w dyscyplinach o charakterze areny
3.6. Gospodarstwa domowe, rodzina i płeć w połączonym ujęciu
3.6.1. Konglomerat wszystkich trzech dyscyplin
3.7. Spis dyscyplin
3.7.1. Katsieć jako pozostałość dyscyplin
3.7.2. Z mojego własnego doświadczenia
3.7.3. Turnieje i liminalność
Rozdział 4: STYLE
(wspołpraca: Fredericic Godart i Larissa Buchholz)
Wychodząc od stochastycznego życia w codziennych sieciach, styl tworzy wrażliwość
wspólnego znaczenia z profilu przeskoków
4.1. Wrażliwość
4.1.1. Styl jako faktura dynamik społecznych
4.1.2. Styl a konwersacje
4.1.3. Odcień interpretacyjny wokół znawstwa: moda i sztuka wojenna
4.1.4. Kobiety w dziewiętnastowiecznej Ameryce – w książkach Market Sentiments oraz
Protecting Soldiers and Mothers
4.2. Handel urasta do rangi stylu
4.2.1. Handel brytyjski w rejonie Indii Wschodnich
4.2.2. Rozwój handlu w basenie Morza Śródziemnego – średniowieczna Genua
4.3. Osoba urasta do rangi stylu
4.3.1. Etiologie osób
4.3.2. Tożsamości i osoby
4.3.3. Wyuczona bezradność
4.3.4. Osoby jako tożsamości u Waltera Mischela i Ronalda Burta
4.3.5. Osoby jako style
4.4. Racjonalność
4.4.1. Konteksty dla teorii racjonalnego wyboru
4.4.2. Profesjonalizm a rejestry mowy
4.4.3. Racjonalność jako styl
4.5. Przestrzenie społeczne, granice i profile
4.5.1. Style wokół supłów i prądów strumieniowych
4.5.2. Triage
4.5.3. Percepcje i obserwatorzy
4.5.4. Przestrzenie społeczne
4.5.5. Mieszanina dyscyplin oraz przeskoki między nimi
4.5.6. Otoczka z profili
4.6. Ogólne jaźnie: aktorzy, osobistości, świadomość osobowa
4.6.1. Wolne od skali style osobiste
4.6.2. Osobistość: strategia i zażyłość
4.6.3. Świty
4.6.4. Tworzenie historii
4.6.5. Świadomość osobowa
4.7. Wspólnoty
4.7.1. Nakładanie się wspólnot
4.8. Wyłanianie się i zmiany
4.8.1. Berlin i Vermont
4.8.2. Style muszą się krzyżować, żeby się zmieniać
4.8.3. Historia rock’n’rolla
4.9. Styl jako kontrola
4.9.1. Styl hieratyczny
4.9.2. Style komitetów: nowe szaty dla hieratyki
4.9.3. Styl segmentarny
4.9.4. Kolonializmy, stare i nowe
Rozdział 5: INSTYTUCJE I RETORYKI
(współpraca: Victor Corona i Matthias Thiemann)
Instytucje kierują, ale nie muszą być łagodne. Mogą się wyłaniać z trwających
stylów i stawać się częścią reżimów, wykorzystując retoryki zbudowane celem
kontroli i wokół niej, tak przez starszych plemienia, jak przez oratorów rzymskich.
5.1. Początki i konteksty
5.1.1. Od statusu do kontraktu?
5.1.2. Konteksty w naukach przyrodniczych
5.1.3. Sytuacje, opowieści, sieci i zaimki
5.2. Retoryki i dziedziny
5.2.1. Podejście Luhmanna – teoria systemów
5.2.2. Skuteczne retoryki pochodzące od hierarchii publik
5.2.3. Rytuał jako rachunek
5.2.4. Dysputy i opowieści – Boltanski i Thevenot
5.2.5. Paczkowanie wyjaśnień
5.2.6. Wyłanianie się retoryk
5.2.7. Retoryki, dyscypliny i kolejki
5.3. Kariery
5.3.1. Rozwój i opowieści
5.3.2. Wątki opowieści dla tożsamości w sensie czwartym
5.3.3. Pozycje, fabuły i wydarzenia
5.3.4. System karier
5.3.5. Łańcuchy przygodności
5.3.6. Kariera i antykariera
5.3.7. Projektowanie rzeczywistości
5.3.8. Wady systemów awansowania według kryterium kompetencji
5.4. Stratyfikacja na przestrzeni dziedzin
5.4.1. Blokowanie działań
5.5. Ekonomia produkcji jako system instytucjonalny
5.5.1. Wcześniejsza ewolucja
5.5.2. Początki systemów nakładczych
5.5.3. Wbudowania w rynki produkcyjne
5.5.4. Dystrykty przemysłowe
5.5.5. Odłączanie i fenomenologia
5.5.6. Odwrotna strona
5.5.7. Na obrzeżach
5.6. Organizacje
5.6.1. Imitacja i chwilowa moda
5.7. Ewolucja retoryk: sprzedajność a korupcja
5.7.1. Smith o mieszkańcach Triestu i mieszkańcach Istrii
5.8. Rozbieżności w retorykach gładkiej kontroli
5.8.1. Model stochastyczny Padgetta
5.8.2. Porównywanie opowieści o budżetach
Rozdział 6: REŻIMY KONTROLI
(współpraca: Matthias Thiemann i Millie Su)
Reżimy, które wbudowują dyscypliny, generalizują ich uporządkowania ocen. Role w
pokrewieństwie, podobnie jak role codzienne, wywołują retorykę, podczas gdy system
pokrewieństwa powołuje do życia reżim z narratywem.
6.1. Mobilizacje wokół wartości
6.1.1. Narratyw wokół kontrastu wartości
6.1.2. Reżim kontroli wokół narratywu
6.1.3. Typy więzi
6.1.4. Ewolucja reżimów kontroli
6.2. Teorie wartości
6.2.1. Reżim, odłączanie i sprawozdania
6.2.2. Wartości i konteksty
6.2.3. Paczkowanie i Parsons
6.2.4. Podwójna hierarchia, jak pomiędzy Kościołem a państwem
6.2.5. Filaryzacja
6.3. Podsystemy funkcjonalne
6.3.1. Ogólne sformułowanie Luhmanna
6.3.2. Prawo u Luhmanna
6.3.3. Sztuka u Bourdieu
6.3.4. Gospodarka jako podsystem funkcjonalny
6.4. Korporacjonizm
6.4.1. Korporacjonizm jako blokada
6.4.2. Praca zawodowa
6.4.3. Konsensus w miastach-państwach
6.4.4. Fronda
6.5. Klientelizm
6.5.1. Blokowanie działań
6.5.2. Semi-peryferie w systemie światowym
6.5.3. Zagnieżdżanie
6.6. Profesjonalizm
6.6.1. Riposty
6.7. Feudalizm u Normanów
6.7.1. Gangi pokrewieństwa
6.7.2. Przesunięcie retoryki
6.8. Wspólny szablon dla kasty i nauki
6.8.1. Kasta i pokrewieństwo na przestrzeni wiosek hinduskich
6.8.2. Reżimy plemienne w świecie akademickim
6.8.3. Szablon
6.8.4. Amerykańska nauka akademicka
6.8.5. Zastosowania efektywności i wydajności
6.8.6. Zastosowania kontroli
6.9. Ewolucja szablonu dla reżimów handlu
6.9.1. Styl i instytucja wzajemnie wbudowują się w siebie
6.9.2. Ewolucja reżimu w stronę kapitalizmu poprzez sprzężenie zwrotne stylu z
instytucją
Rozdział 7: UZYSKIWANIE DZIAŁAŃ
(współpraca: Larissa Buchholz i Haiko Lietz)
Przebijanie się przez skorupę zdrowego rozsądku narosłą w wyniku dążeń
tożsamości do kontroli: uzyskiwanie kontroli nad kontrolą.
7.1. Mobilizacja
7.1.1. Odłączanie
7.1.2. Uzyskiwanie działań
7.1.3. Mobilizowanie dla prawdy .
7.1.4. Mische o Brazylii; Walder o Chinach
7.1.5. Zażyłość i więź Leifera
7.2. Interwencje mające na celu kontrolę
7.2.1. Interwencja poprzez dyscypliny
7.2.2. Styl i kontrola
7.3. Sprawczość a kontrola
7.3.1. Mechanizmy
7.3.2. Agenda dla sprawczości
7.4. Cztery ogólne twierdzenia i trzy kąty
7.4.1. Dosięganie
7.4.2. Sięganie w dół
7.4.3. Sięganie w górę
7.4.4. Głasnost a system karier
7.4.5. Samobójstwo jako otoczka
7.5. Zarządzanie na szczeblu generalnym
7.5.1. Styl Eisenhowera
7.5.2. Działalność gospodarcza na Zachodzie
7.5.3. Retoryki organizacji
7.6. Reżimy w kryzysie
7.6.1. Formy dwoistości
7.6.2. Katolik i komunista jako strukturaliści
7.6.3. Elita służebna
7.6.4. Temperatury kolonializmu
7.7. Hartowanie wynikające z przeskoków
7.7.1. Fluktuacja zarządzania funduszami emerytalnymi w Wielkiej Brytanii
7.7.2. Kontrola „łup-łup” między firmami a rynkiem
7.7.3. Lemat dotyczący zmian stylu
Rozdział 8: PRZEGLĄD CAŁOŚCI ORAZ KONTEKSTY
(współpraca: Frrederic Godart i Victor Corona)
Składanie fragmentów oraz aspektów w jedną całość.
8.1. Co wynika z zazębiających się kontekstów
8.1.1. Podstawowe pytanie i cztery odpowiedzi
8.1.2. Kontekst .
8.1.3. Kontekstualizacja
8.1.4. Wynalezienie organizacji
8.1.5. Zarys rozdziałów
8.1.6. Inne punkty widzenia
8.1.7. Progi językowe
8.2. Modelowanie wokół kontekstu
8.2.1. Granica jako teoria
8.2.2. Mosiężne pinezki
8.2.3. Modele ilustrujące, według kolejności rozdziałów
8.2.4. Trzecia Fala w modelowaniu w naukach społecznych
8.3. Modelowanie w oparciu o środowisko operacyjne
8.3.1. Wbudowania o trzech wymiarach
8.3.2. Rozprzestrzenienie w obrębie oraz na obszarze przypadków
8.3.3. Inne miary i poziomy dla modeli
8.3.4. Teoria kontroli w inżynierii daje w efekcie styl
8.4. Kontekst wyciekający w przestrzeń
8.4.1. Okolice
8.4.2. Strukturalistyczne versus atomowe
8.4.3. Zdarzenia
8.4.4. Pragmatyka czasoprzestrzeni
8.5. Kontekst wyciekający do kultury
8.5.1. Role codzienne i paradoks Nadela
8.5.2. Pokrewieństwo w wiosce syngaleskiej
8.5.3. Kultura jako podstawa nauk społecznych
Bibliografia
Indeks
527 stron, B5, oprawa twarda
