Szkice o sztuce, literaturze, muzyce i społeczeństwie

---

Niniejsza książka nie jest kolejnym „klasycystycznym” manifestem. To już było. Moje rozważania podyktowane są przekonaniem o potrzebie nieustannego przypominania o kulturowej ciągłości, bez której nic dobrego nas nie czeka. Rozrachunku domaga się w szczególności wiek XX, w którym – mimo gigantycznego skoku technologicznego – dokonano największych spustoszeń w sferze kultury. Krytycznego namysłu wymaga też kultura masowa, schlebiająca coraz niższym gustom i instynktom, będąca dowodem na fiasko kulturowego egalitaryzmu.

Ze Wstępu

Najnowszy zbiór szkiców Rychlewskiego – analogicznie jak poprzednia Kultura rozpadu – przynosi teksty różnorodne gatunkowo, stylistycznie i tematycznie. Podobnie też jak w przypadku Kultury rozpadu jest to wypowiedź naznaczona indywidualną oceną i stylem autora. Wartość tradycji często zatem przynosi sądy odosobnione na tle literatury przedmiotowej. Ten indywidualny rys czyni lekturę ciekawą – również dla czytelnika nieprzygotowanego, niewywodzącego się ze środowiska akademickiego.

prof. Sławomir Buryła 

---

Marcin Rychlewski – pracuje w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Interesuje się związkami pomiędzy literaturą a sztuką awangardową, kulturą rocka oraz mechanizmami współczesnego rynku wydawniczego. Autor książek: Walka na słowa. Polemiki literackie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych (2004), Rewolucja rocka. Semiotyczne wymiary elektrycznej ekstazy (2011), Literatura i sztuka nowoczesna. Problemy – sylwetki – interpretacje (2011), Książka jako towar – książka jako znak. Studia z socjologii literatury (2013), Zapiski semiotyczne (2014), Kultura rozpadu (2016); współautor i współredaktor książek zbiorowych: Po co nam rock? Między duszą a ciałem (2003) oraz Kontrkultura. Co nam z tamtych lat? (2005).

---

236 stron, Format: 14.2x17.1, oprawa miękka