|
||
Strona główna > opis książki
podział tematyczny • wydawnictwa anglojęzyczne podział tematyczny Newsletter: • Zamów informacje o nowościach z wybranego tematu Informacje: • sposoby płatności i dostawy • kontakt • Cookies na stronie • Regulamin zakupów Szukasz książki? Pomożemy Ci! Zadzwoń 512 994 090 Napisz poczta@ksiazki24h.pl |
BYĆ PARĄ Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄKRZEMIŃSKA D.wydawnictwo: IMPULS , rok wydania 2019, wydanie Icena netto: Być parą z
niepełnosprawnością intelektualną Studium mikroetnograficzne w kontekście teorii postkolonialnej Homiego K. Bhabhy Fenomen bycia parą (relacji) kobiety i mężczyzny z niepełnosprawnością intelektualną głębszego stopnia interesuje mnie od dawna, sam zaś pomysł jego przemyślanej i celowo zaprojektowanej eksploracji zrodził się podczas realizacji zupełnie innego przedsięwzięcia badawczego. Dotyczyło ono poznawania codziennego życia wymienionej grupy osób przez obserwację zachowań językowych badanego środowiska (D. Krzemińska, 2009, 2012c). Już wtedy zdałam sobie sprawę z tego, że placówka, w której przeprowadzałam badania — a był nią środowiskowy dom samopomocy — jest przestrzenią, w jakiej dorosłe osoby z głębszym stopniem niepełnosprawności intelektualnej nie tylko angażują się w proponowane im rodzaje i formy terapii zajęciowej czy inne aktywności, ale także nawiązują relacje międzyosobowe. Wśród tych relacji jako niezwykle istotne jawi się bycie parą. Autorka Książka Doroty Krzemińskiej wpisuje się w najnowsze nurty badań współczesnej pedagogiki specjalnej, jest krytycznym spojrzeniem na jej niedoskonałości i ważnym głosem w sprawie społecznej emancypacji i równości osób z niepełnosprawnością intelektualną. Jest to praca ważna i potrzebna, dobrze napisana. […] Robią wrażenie nie tylko jej walory koncepcyjne, ale także kunszt narracji Autorki, jej uwidaczniające się na każdym kroku znawstwo tematu, kompletny dobór źródeł oraz precyzja wyrażania myśli. W sensie spojrzenia na dorosłość osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną jest to publikacja wręcz przełomowa. […] Odbiorca poprzez szeroko prezentowane wątki życia badanych wtapia się w ich świat, co daje mu podstawę zrozumienia istoty opisywanego fenomenu. Precyzyjnie dobrane i omawiane fragmenty życia osób z niepełnosprawnością intelektualną będących w związkach partnerskich […] otwierają zamknięty dotychczas świat dla wielu pedagogów, rodziców i terapeutów, […] odkrywają warstwa po warstwie kolejne odsłony codzienności, których istnienia byśmy nie podejrzewali, codzienności, gdzie naczelnej roli nie odgrywa kategoria niepełnosprawności, lecz to, co bliskie również każdemu człowiekowi pełnosprawnemu. […] Drugi powód wagi tej książki to jej niezwykle trafne umocowanie teoretyczne. Użyta w rozważaniach teoria postkolonialna Homiego K. Bhabhy przypomina nam o współczesnych mechanizmach kolonizacji niepełnosprawności przez społeczeństwo ludzi pełnosprawnych. Jest nie tylko głosem demaskującym pozorną przyjazność dzisiejszego świata wobec ludzi z niepełnosprawnością intelektualną, ale też głosem walki o prawdziwą i nieskrępowaną systemowo wolność tych osób. prof. dr hab. Amadeusz Krause Monografia autorstwa Doroty Krzemińskiej stanowi udaną próbę lepszego poznania fenomenu, jakim są pary osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną. Na szczególne uznanie zasługuje warstwa językowa pracy – całość została napisana komunikatywnym, pięknym językiem. […] Książka jest propozycją interesującą i aktualną zarówno ze względu na podjętą tematykę (bycie parą w sytuacji głębszej niepełnosprawności intelektualnej), podmiot badań (dorośli – kobiety i mężczyźni – z głębszą niepełnosprawnością intelektualną), jak i przyjętą perspektywę badawczą (badania jakościowe). […] Stanie się ona ważną lekturą dla studentów pedagogiki specjalnej, nauczycieli i wychowawców pracujących z młodzieżą i dorosłymi z niepełnosprawnością, a także innych osób profesjonalnie zajmujących się wspieraniem ludzi z niepełnosprawnością intelektualną (pracownicy socjalni, terapeuci, instruktorzy). Dobrze byłoby, gdyby zainteresowała również twórców rozwiązań legislacyjnych oraz tych, którzy wypracowują system wsparcia społecznego, tak aby relacje damsko-męskie stały się – jak pisze Autorka – zadaniem „dla wymiaru regulacji socjalnych, finansowych, a także prawnych czy legislacyjnych, by zaprojektować realną ofertę pomocy i wsparcia w zorganizowaniu wspólnego życia zwłaszcza tym parom, które wydają się zdolne podołać trwaniu w związku, z uwzględnieniem niezbędnej profesjonalnej asysty w tej drodze”. dr hab. Agnieszka Żyta, prof. UWM Słowo wstępne Rozdział 1 Wprowadzenie w kontekst pola przedmiotowego — wokół (nie)zdolności do bycia parą z niepełnosprawnością intelektualną Dyskurs upośledzonego ucznia i wychowanka — (nie)dorosłość z obniżonym ilorazem inteligencji w kolizji z wiekiem biologicznym Dyskurs ułomnej uczuciowości — kwestionowanie zdolności do (za)kochania Odkrycie seksualności osób z niepełnosprawnością intelektualną i kłopotliwa natura jej ekspresji Dylematy i pytania o wsparcie w dorosłości — wiele mówiąca (nie)obecność zainteresowania kobietą i mężczyzną z niepełnosprawnością intelektualną jako parą Rozdział 2 Metodologiczny kontekst badań — konstrukcja własnego projektu Zakreślenie obszaru przedmiotowego i jego umiejscowienie w jakościowej strategii badawczej Metodologiczny dylemat i jego rozstrzygnięcie: rekonstrukcja założeń dotyczących metod(y) badań i miejsca akcji Strategia etnograficzna w poznawaniu zjawiska bycia parą osób z niepełnosprawnością intelektualną Pisanie etnografii Deklaracja paradygmatyczna Miejsce akcji i badane osoby a etyczny aspekt badań Rozdział 3 Par portrety subiektywne. „Przekształcenie” danych empirycznych z badań w tekst — opowieści z terenu Maria i Henryk Przyszli tutaj, spotkali się i to spotkanie utrzymują! Trzymają tą relację, mocno trzymają — bo stali się sobie bliscy. I się tego trzymają! Maria i Henryk jako para w perspektywie terapeutów To jest taka para, która bez siebie nie jest w stanie funkcjonować Marta i Dawid, Marta i Adrian, Marzena i Adrian, Marzena i Dawid — hermetyczny krąg relacji damsko-męskich w placówce wsparcia Marta i Dawid No, wszystko dobrze! Pięknie jest! A co! Marta i Adrian Nie chcę być z Adrianem! A on ciągle za mną łazi! Marzena i Adrian Ja Marzenkę bardzo kocham. Bardzo chcę się o nią troszczyć, opiekować, być z nią cały czas. Cały czas z nią być Marzena i Dawid Tak, tak, jesteśmy razem, jest bardzo dobrze. No, wreszcie jest tak, jak miało być Marta — Dawid, Marta — Adrian, Marzena — Adrian, Marzena — Dawid jako pary w perspektywie terapeutów Leitmotiv ośrodka! Tu się wszystko kotłuje wokół tego Terapeuci o Marcie i Dawidzie ONA BARDZO SIĘ W NIM ZAKOCHAŁA i najważniejsze dla niej było to, żeby on BYŁ! Marzena i Adrian widziani przez terapeutów Tak naprawdę to tylko Adrian chciał z nią być. Ona nie. […] Ona to robiła dla mamy. Bo Adrian bardzo podobał się mamie Marzeny jako odpowiedni dla jej córki chłopak Marzena i Dawid — zapoczątkowanie relacji w oglądzie terapeutów Znudził się Martą. Zauroczył Marzeną. Tamta opatrzyła mu się? Małgorzata i Tomasz No, to pasujemy do siebie, misiu, nie? […] Tylko że tamten jeszcze nie wie, bo ja go nie chcę zranić Małgorzata i Tomasz jako para w perspektywie terapeutów To jest taki związek… trochę takich flirtujących nastolatków Alina i Dariusz No, my jesteśmy poważną parą! W ogóle jak się jest parą tutaj, to się jest ważnym! Alina i Dariusz jako para w perspektywie terapeutów No, są parą. Tutaj są. Ale jakiejś głębi w tym nie ma Dominika i Paweł […] jak chcesz, to już jestem wolny. A ona — że tak! Dominika i Paweł jako para w perspektywie terapeutów Na pewno jest to jeden z najfajniejszych związków tu w ośrodku Oni wzajemnie coś sobie dają! 305 Postscriptum. Być (z) parą w środowiskowym domu samopomocy Rozdział 4 Być parą z niepełnosprawnością intelektualną — interpretacja zjawiska w wybranych kategoriach teorii postkolonialnej Homiego K. Bhabhy (O) czym jest postkolonializm? Mimikra, czyli upodobnienie — transformacja pary z niepełnosprawnością intelektualną w „cywilizowany” podmiot Hybryda/postać hybrydyczna — „prawienormalna”/„pełnosprawnopodobna” para niepełnosprawnych intelektualnie (Współ)skolonizowani terapeuci — rozszczepienie tożsamości kolonizatora Spotkanie w Trzeciej Przestrzeni Słowo końcowe. Emancypacyjna moc etnografii Bibliografia O autorce 392 strony, B5, oprawa miękka
Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy, |
