ksiegarnia-fachowa.pl
wprowadź własne kryteria wyszukiwania książek: (jak szukać?)
Twój koszyk:   0 zł   zamówienie wysyłkowe >>>
Strona główna > opis książki

UWOLNIĆ SZKOŁĘ OD SYSTEMU KLASOWO-LEKCYJNEGO


ŚLIWERSKI B. PALUCH M.

wydawnictwo: IMPULS , rok wydania 2021, wydanie I

cena netto: 68.00 Twoja cena  64,60 zł + 5% vat - dodaj do koszyka

Uwolnić szkołę od systemu klasowo-lekcyjnego


Nie pisalibyśmy tej książki, gdybyśmy byli przekonani, że rozwój polskiej edukacji zmierza w dobrym kierunku. Niestety, już nawet najlepsi nauczyciele, najbardziej oddani kształceniu dzieci i/lub młodzieży mają poczucie straconych kilkudziesięciu lat własnej pracy, zaangażowania i poświęcenia. Uczniom szkoła kojarzy się z nudą, straconym czasem, poczuciem bezsensu, promowaniem konformizmu i oportunizmu. Są też tacy, którzy przywykli traktować szkołę jako konieczność, którą trzeba zaliczyć i szybko o niej zapomnieć. Poczucie bezsilności towarzyszy również rodzicom, którzy pytając swoje dzieci o to, co było w szkole, często słyszą – jakże wymowne – NIC!

Do tego głosu dołączają również naukowcy, nie wahając się przed użyciem zdecydowanych metafor nazywających polski system edukacji rzeczywistością: „pozorów”, „iluzji”, „sprawców i ofiar”, a czas spędzony w szkole porównując do „spania w szafie na stojąco” (Dudzikowa i Knasiecka-Falbierska, 2013). Szkoła pojawia się również jako: „fabryka”, „klasztor”, „więzienie”, „wojna”, „wolny rynek” (Dudzikowa i Czerepaniak-Walczak, 2010); rozumienie procesu kształcenia to „Taniec św. Wita” (splątanie umysłowe) (Klus-Stańska, 2009); na widok czego „ręce opadają” (Klus-Stańska, 2014); Dominuje „chaos w dydaktyce”, „pop i folk dydaktyka” (Klus-Stańska, 2010); brak refleksyjności dydaktycznej grozi: „Pasywizmem i dominacją zjadaczy chleba” (Rutkowiak, 2012); codziennością klasowo lekcyjną są: „szkolne blokady rozwoju mówienia”, „treningi schematyzacji myślenia”, a atmosferę w klasie oddaje apodyktyczne: „Nie mówić, nie słuchać, nie myśleć” (!) (Klus-Stańska i Nowicka, 2014).

Wszystkie przywoływane pojęcia definiują typ „osobowości autorytarnej”, jako intra i interpersonalnej (de)formacji psycho-społecznej rozwijanej i faworyzowanej wśród nauczycieli i uczniów polskiej szkoły od wielu już dekad. Bezkrytyczne podporządkowywanie się systemowi, manifestowanie uniżenia wobec silniejszych, nie ujawnianie własnego „ja” i stygmatyzacja myślących inaczej, to wciąż – mimo dojrzewającej demokracji – norma kulturowa definiująca szkolne role społeczne nauczyciela, ucznia i rodzica, wikłając je w patologiczne zależności. Podobną zależność zaobserwować można w „folwarcznej” relacji pracodawcy – pracownika, polityka – wyborcy, a nawet przedstawicieli kleru i wiernych. Jeśli można mówić o jakiejkolwiek demokratyzacji relacji międzyludzkich w naszej współczesnej historii, to bynajmniej nie zawdzięczamy tego rodzimej kulturze szkolnej i akademickiej. Dlaczego tak się dzieje?

I czy jesteśmy w stanie się z tego wydobyć?

Powodów jest wiele i zapewne nie wszystkie zdołamy tu poruszyć. Dlatego książka składa się z dwóch niezależnych od siebie, ale uzupełniających się części, otwierających serię wydawniczą, która w formie kolejnych tomów powinna uchwycić problem inercyjności polskiej szkoły możliwie całościowo – a przynajmniej w perspektywie, jakiej do tej pory nie uwzględniano. Pierwsza część niniejszego tomu poświęcona jest próbie wieloaspektowego zilustrowania stanu badań rzeczywistości klasowo-lekcyjnej, ze szczególnym uwzględnieniem jej uwikłań politycznych i środowiskowych. W drugiej części wracamy do źródeł, a miejscami pra-źródeł aktów poznawania i doznań z tym związanych, aby odtworzyć czym w istocie było nauczanie i między kim zachodziło. Tak opracowany materiał pozwolił nam zakreślić tworzone pole badawcze, którego granice i pogranicza oddajemy w formie następujących pytań:

Jak bardzo oddaliliśmy się od witalnego źródła dzielenia się wiedzą, w tym udzielania się własną osobowością? Jak bardzo spłyciliśmy poziom uczestnictwa we własnym i wzajemnym człowieczeństwie? Jak krzywdzące dla całych społeczeństw jest skoszarowanie kolejnych pokoleń w systemach klasowo-lekcyjnych? Jakie dewiacje osobowościowe mogą wyrastać na gruncie zaburzonej relacyjności między- i wewnątrz ludzkiej, utrzymującej się przez całe lata w toku „kariery” edukacyjnej? I w końcu, skąd się wziął system klasowo-lekcyjny i do jakich celów społeczno-politycznych był i jest wykorzystywany?

Wprowadzenie do serii wydawniczej „Drogowskazy (w) Edukacji”      

Wstęp       

Bogusław Śliwerski
CZĘŚĆ 1. OD ZNIEWOLENIA DO EDUKACJI W WOLNOŚCI

Rozdział 1. KRYTYKA SYSTEMU KLASOWO-LEKCYJNEGO    
  
 1. Nienaruszalność systemu klasowo-lekcyjnego        
 2. Klasa szkolna jako cela więzienna       
 3. Dyrektywne/autorytarne podejście do nauczania dzieci i młodzieży       
 4. Znaczenie miejsca i czasu uczenia się    
 5. System klasowo-lekcyjny w prawie oświatowym    
 6. Toksyczność i reprodukcja totalnej edukacji    
 7. Ideologiczne władztwo oświatowe    

Rozdział 2. BADANIA NAD KLASĄ SZKOLNĄ    

 1. Impulsy z nauk pogranicza    
 2. System klasowo-lekcyjny w teorii wielostronnego kształcenia Wincentego Okonia       
 3. Behawioralna teoria kształcenia Bolesława Niemierki   
 4. Miejsce uczenia się w świetle badań etnopedagogicznych   
 5. Architektoniczny gorset systemu klasowo-lekcyjnego    
 6. Klasa szkolna jako środowisko proksemiczne  
 7. Fenomen dzwonka szkolnego       
 8. Ławki szkolne   
 9. Komunikacyjne doświadczenia uczniów w czasie lekcji   
10. Kultura i klimat klasy szkolnej  
11. Pozór wychowawczej i dydaktycznej spójności klasy szkolnej       
12. Celowy dobór czy selekcja?    

Rozdział 3. WYJŚCIE POZA DOSTARCZONE (NARZUCANE) SYSTEMOWE RYGORY  

1. (Nie-)pożądana przez władze III RP edukacja autorska w szkołach publicznych       
2. Klasa autorskiej edukacji  
3. Wyspy transformatywnego oporu edukacyjnego   
4. Jest taka szkoła, w której wcale nie chodzi o szkołę    
5. Może Johannes Sturm przejdzie wreszcie w Polsce na dydaktyczną „emeryturę”?   
6. Samokontrola i samoocena uczącego się w modelu edukacji hybrydowej   

Zakończenie jako wprowadzenie do kolejnej części analiz   

Bibliografia do części 1 


Michał Paluch
CZĘŚĆ 2. POWRÓT DO ŹRÓDEŁ

Rozdział 1. „Czuły narrator” w społeczności klasowo-lekcyjnej   
Rozdział 2. „Pierwotna samotność” nauczyciela w drodze na lekcję   
Rozdział 3. „Oiketa” wchodzi do klasy      

Zakończenie      3

Bibliografia do części 2

356 stron, A5, oprawa miękka

Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy,
czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.

 
Wszelkie prawa zastrzeżone PROPRESS sp. z o.o. 2012-2025