ROZPRAWA SĄDOWA JAKO ZDARZENIE KOMUNIKACJI SPOŁECZNEJ GMEREK K. Księgarnia

Rozprawa sądowa jako zdarzenie komunikacji społecznej

Celem niniejszej pracy jest realizacja dwóch podstawowych zadań badawczych wyrażonych w następujących pytaniach:

1. Jakie cechy w ujęciu modelowym ma rozprawa sądowa jako zdarzenie komunikacyjne?

2. Jak w ramach zdarzenia komunikacyjnego, jakim jest rozprawa sądowa, odnajduje się nieprofesjonalny uczestnik postępowania sądowego i jaką rolę odgrywa w tym procesie przewodniczący składu sądu?

Wyróżnienie dwóch zadań badawczych już na samym początku pracy ma na celu podkreślenie ich równorzędności oraz wyznaczenie dwóch nurtów badawczych – tak, aby nie było wątpliwości, kiedy mówi się o rozprawie w ujęciu modelowym, a kiedy o rzeczywistych zjawiskach komunikacyjnych zachodzących w jej ramach.

Niemniej w konsekwencji realizacji tych zadań ma powstać spójny obraz ukazujący rzeczywiste zjawiska komunikacyjne (których zakres wyznaczony jest przez drugie zadanie badawcze) na tle modelowego ukształtowania rozprawy sądowej jako zdarzenia komunikacyjnego. Każde z wyżej wskazanych zadań zostanie odpowiednio rozwinięte i uszczegółowione w dalszych częściach opracowania. Struktura pracy została natomiast tak pomyślana, aby możliwie najczytelniej przedstawić nie tylko wyniki procesu badawczego, lecz także jego przebieg.

Ze wstępu

Rozdział I. Metodologiczne i teoretyczne ugruntowanie badania procesu komunikacji zachodzącego w ramach rozprawy sądowej

1.1. Założenia wstępne
1.2. Proces komunikacji w ramach rozprawy sądowej w badaniach polskich i zagranicznych
1.3. Metodologia badań empirycznych. Sposób doboru próby badawczej
1.4. Podstawowe ustalenia terminologiczne i pojęciowe
1.4.1. Komunikacja – definicja, założenia oraz terminy związane z procesem komunikacji

Znaczenie terminu „komunikacja” | Znaczenie terminów „kontekst komunikacyjny” i „kontekst sytuacyjny” | Znaczenie terminów „sprzężenie zwrotne” i „bariery komunikacyjne” | Sens działania komunikacyjnego | Proces komunikacji a ujęcie transmisyjne i konstytutywne| Model procesu komunikacji

1.4.2. Rozprawa sądowa – definicja, założenia oraz terminy związane z rozprawą sądową

Rozdział II. Wzorzec gatunkowy rozprawy sądowej

2.1. Założenia wstępne – gatunek, wzorzec gatunkowy
2.2. Wzorzec gatunkowy rozprawy sądowej – zagadnienia wstępne
2.2.1. Źródła wzorca i źródła poznania wzorca
2.2.2. Złożoność wzorca gatunkowego rozprawy sądowej
2.3. Odtwarzanie wzorca gatunkowego rozprawy sądowej
2.3.1. Aspekt strukturalny
2.3.2. Aspekt pragmatyczny

Elementy mikrokontekstu sytuacyjnego – czas , miejsce , uczestnicy, pozostałe elementy | Proces komunikacji w ramach rozprawy – działania i zdarzenia komunikacyjne | Konwencjonalizacja i formalizacja działań komunikacyjnych podejmowanych w ramach rozprawy sądowej

2.3.3. Aspekt poznawczy
2.3.4. Aspekt stylistyczny

Rozdział III. Nieprofesjonalny uczestnik postępowania w sytuacji komunikacyjnej zdeterminowanej normatywnie

3.1. Założenia wstępne
3.2. Działania komunikacyjne przewodniczącego wobec nieprofesjonalnych uczestników postępowania – procedura badawcza
3.3. Działania komunikacyjne nieprofesjonalnych uczestników postępowania – procedura badawcza
3.4. Uwagi metodologiczne
3.5. Działania komunikacyjne przewodniczącego wobec nieprofesjonalnych uczestników postępowania

3.5.1. Realizacja funkcji kierowniczej pośredniczącej

Pouczenia – aspekt podmiotowy i przedmiotowy | Sposoby udzielania pouczeń – podstawowe typy | Sposoby udzielania pouczeń – analiza pogłębiona | Problem jednokierunkowości pouczenia

3.5.2. Realizacja funkcji kierowniczej koordynującej

Problem dostosowania się przewodniczącego do poziomu kompetencji komunikacyjnej nieprofesjonalnych uczestników postępowania |Działania
komunikacyjne przewodniczącego zmniejszające poczucie niepewności oraz ułatwiające realizację ról procesowych i interakcyjnych

| Ingerowanie przewodniczącego w proces komunikacji pomiędzy profesjonalnym i nieprofesjonalnym uczestnikiem postępowania | Inne działania przewodniczącego mogące ułatwić nieprofesjonalnym uczestnikom postępowania udział w posiedzeniu wyznaczonym w celu przeprowadzenia rozprawy

3.5.3. Realizacja funkcji kierowniczej porządkującej
3.6. Działania komunikacyjne nieprofesjonalnych uczestników postępowania
3.6.1. Nieprofesjonalni uczestnicy postępowania a wykorzystanie terminów prawnych i prawniczych

Terminy prawne i prawnicze – wyniki badań empirycznych i analiza kontekstowa | Zastępowanie terminów prawnych i prawniczych środkami leksykalnymi spoza tej terminologii oraz dokonywanie czynności procesowych w sposób „nieprawniczy”

3.6.2. Realizacja ról procesowych i interakcyjnych przez nieprofesjonalnych uczestników postępowania |Działania komunikacyjne inicjowane przez nieprofesjonalnych uczestników postępowania, w tym działania związane z kontrolą przebiegu posiedzenia wyznaczonego w celu przeprowadzenia rozprawy | Realizacja elementów złożonych czynności procesowych, które wymagają szczególnej samodzielności – zadawanie pytań i formułowanie swobodnej wypowiedzi w trakcie przesłuchania | Stosowanie przez nieprofesjonalnych uczestników postępowania tzw. językowych środków asekuracji
| Sposoby kształtowania „twarzy” (przez) nieprofesjonalnych uczestników w postępowaniu sądowym

Podsumowanie
Załączniki
Bibliografia
Wykaz skrótów
Spis rysunków, tabel i wykresów
Summary

416 stron, 240 x 170 mm, oprawa miękka

Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy,
czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.