Od końca lat czterdziestych XX wieku ukazywały się we Francji publikacje z
historii religii, które z czasem stały się światowym kanonem w tej dziedzinie. Ich
autor, Mircea Eliade (1907–1986), jest dziś klasykiem religioznawstwa. „Obrazy i
symbole” należą do jego wczesnych dzieł (1952).
Eliade skupia uwagę na problematyce symbolu, w owym czasie bardzo aktualnej i
inspirowanej zarówno przez dyscypliny humanistyczne (psychoanaliza, filozofia, np.
Cassirer, teologia, np. Tillich), jak i przez literaturę (surrealizm, symbolizm). Autor
zakłada, że wszelkie fakty religijne mają symboliczny charakter, tzn. opierają się na
pewnej symbolice. W fascynujących rozważaniach porównawczych zestawia symboliki
różnych religii świata, w tym także religii chrześcijańskiej, odnajdując
zaskakujące związki np. symboliki krzyża z innymi tradycjami religijnymi. Analizuje
magiczną i religijną symbolikę „środka świata”, „drzewa kosmicznego”, wody, a
nawet mięczaków. Ponieważ w sferze religijnej „wszystko jest symbolem”, wydobycie
funkcji takiej symboliki okazuje się istotnym zadaniem historyka religii.
252 strony, oprawa miękka